Langzaam rollen de tranen
Als de golven van de zee
Langzaam alleen verder lopen
Neem de pijn met me mee
Langzaam lopen op het strand
Met een behuild gezicht
Eenzame sporen achterlatend
op het zand
Het verdriet alleen op mij gericht
Langzaam druppelt de regen
Op mijn haar, op mijn armen
Ik kan er nu wel tegen
Heb toch geen gevoel meer
Niets kan mij toch verwarmen
Langzamer gaat het lopen
Verder, tot je me niet meer ziet
Dan blijf ik toch hopeloos hopen
En blijf alleen met mijn verdriet…
Laat wat van je horen