Als de vogels niet meer zingen
geen avond en geen morgenlied
het ruisen en fluisteren van de bomen
hun hoge lied dat hoort men niet
jaargetijden en getij het is niet meer
geen licht van ster van zon en maan
laat dan de stenen spreken , Heer.
Als we de mensen niet meer zien
in hun leed met honger en verdriet
wij alleen in middelpunt nog staan
draaien om ons eindeloos eigen ik
eenheid in onenigheid en niets meer
water in de wijn van goede wille zijn
laat dan de stenen spreken , Heer.
Als mooi bidden nog traditie is
en levenszin zit er niet meer in
ongeloof bedekt onder een vroom vernis
in oorlog mag liggen het groot gewin
men weet niet van uit nog in
laat alle stenen dan schreeuwen gaan
maar geef U Gena dát we het verstaan.
Laat wat van je horen