De tafel gedekt.
Papieren kerstloper
met servetjes compleet.
Wat ik er nog van weet.
Zijn de met zorg gebraden konijnenboutjes heerlijk in het vet.
Keurig voor ons allen op tafel gezet.
De saamhorigheid en warmte gaf ons een blij gevoel.
Dat is wat ik bedoel.
Als ik daaraan terug denk.
Bekruipt me een nostalgische hunkering naar weleer.
Des temeer omdat het niet ging om grote cadeaus die voor
elkaar zijn gekocht.
Maar die hele kleine dingen die zorgvuldig door moeder
waren uitgezocht.
Nog steeds vieren we Kerst
heel aardig,leuk en fijn.
Maar het ware Kerstgevoel zit ‘m niet in een reeruggetje en een glas wijn.
Laat wat van je horen