Ken je deze weg nog
die ons leid naar herinneringen
van kikkers met kronen
en pratende stenen
de magie die elke dag ontvouwde
Herken je nog de bomen
die zachtjes naar elkaar zongen
terwijl de regen van blad naar blad sprong
de druppels die werden opgevangen door haar ruwe handen
Weet je nog
die momenten van onbezonnenheid
als de liefde ons verenigde
die door de wind gedragen werd
Herinner je nog die ene dag
dat we stonden op een zevensprong
en niet meer wisten
waar we de bomen in onschuld moesten planten
Laat wat van je horen