Zij ligt daar uitgeblust
haar huid is rood en
blauw gekleurt
de huid is opgezet
door medicijnen
haar mond vol bloed
haar ogen dicht
zwaar ademend door een slang
machines om haar heen
verplegend personeel
het heeft geen zin
om zo te lijden
dus we geven haar geen
medicijnen
langzaam maar zeker
blaast ze haar laaste adem uit
ze is niet meer
ik huil ik kan niet meer
waarom moest zij zo lijden
ik heb een gat in mijn hart
het doet zo’n pijn
ze zal nu bij Christus zijn
verlost van haar lijden
met vallen en opstaan
onzekerheid
en toch een groot geloof
ik dank je ma
voor iedere dag
dat je me moed gaf om te leven
nu ben ik alleen en toch niet
het is Jezus die mij kracht zal geven
Laat wat van je horen