Ontstroomd onder een sterredeken
die hij haar had gegeven
weerklonk een ivoren gezang
tot in een ware sprookjes eindes regen
waarin hij was doen wensen gebleven
tot in vervulling van
zijn diepste verlangen
spreidde hij zijn vleugels int ween
en zag hij nog net hoe een gedoodverfde liefde en een Jarige jammerdat rins in de lamellen van zijn verduisterd raam erdween
en daar legde hij zich te ruste neder
onder een warm vredesboeket
waar zich het geluid van een bel
int waken liet gevoelen
en hij zeker wist
dat zijn harte schat
voor goed geborgen
was in Zijn heilig licht.
Laat wat van je horen