In ons eigen spiegelruit

Lief o lief
mijn hartendief
doe je geestes oog is open
in wie jij bent met jou vermogen
want ik jou zielenmaat
jou steun en toeverlaat
dichtbij en maar ook veraf
met diepe dalen en hoge bergen
langzaam maar ook in paardendraf
het is fijn om met jou te zijn
ieder in ons eigen wagon van de trein
die ons leidt door vele steden
over bruggen en kanalen
er is altijd wel een reden
om het leven met jou te delen
en als wij elkaar dan soms moeten loslaten
zijn er weer andere straten
waarin we mekaar tegen komen
en wij verder lopen
van dorp naar stad met zijn eigen grondveste
groots of pittoreske
het maakt uiteindelijk niets uit
want zielenmaat
wanneer we dan weer thuis komen
is het gevoel wat opnieuw ontwaakt
te zien in ons eigen spiegelruit.