In de stilte van de avond

In de stilte van de avond vallen de stilste tranen

De nare gevoelens die zich door de stabiliteit een weg banen

Hoe eenzaam voelt het om alleen te zijn

Waar komt het in eens vandaan, die pijn

Zware negatieve gevoelens, niet weg te drukken

Kan niet meer zitten, staan of bukken

Hoe moet ik mezelf nou weer verplaatsen

Dat nare wegkaatsen…

Vader ontfermt U zich over mij?

Veegt U mijn tranen weg, maakt U mij weer blij?

In mijn eenzaamheid ben ik nooit alleen, u bent bij mij