In de stad

Is het zo druk.
Die herrie in die drukte brengt mij van mijn stuk.
Al die stres en al die haast.
Ik zit liever in het bos er naast.
Al die stoplichten.Dan weer groen, dan weer rood.
Naar een onbewoond eiland met de eerste beste boot.
Al die hoekken, al die stoeppen.
Dat ik naar een klooster wil blijf ik altijd roeppen.
Alk die zaakjes, al die kroegen.
Ergens rustig mijn akertje om ploegen.
Al die auto ‘s, al die motoren.
Of ze in mijn hersens boren.
Al die zoekende en al die vinders.
Laat mij in de wei kijken naar de vlinders.
Al die gebouwen, flats van steen.
Ik wens mijn zelf helemaal aleen!
Al die wetten, al die regels.
Kijk eens naar die lieve, stille egels.
Al dat moeten of “het hoort”.
Naar een strand waar ik de golven hoor en nieks mij stoord.
Ben ik een mens?
Of hoor ik bij een ander soort?