Onafwendbaar als het tij
Staat men in aanloop naar de dagen
Weer in een eindeloze rij
Met een te kleine winkelwagen
De tafel torst de overdaad
Met scheef weggezakte poten
En van het dampend wildgebraad
Wordt tot berstens toe genoten.
Sonja roept in de woestijn
Vergeefs, wie denkt nog aan de lijn
De dokter zwijgt, is opgetogen
Hij klust al jaren fanatiek
En het vet moet straks in de kliniek
Met hulp uit Sliedrecht weggezogen.
Laat wat van je horen