De afstand is enorm, niet langer een elkaar
Ik wist dat het moest komen maar het voelt nu toch heel raar.
Mijn gevoel is niet te beschrijven,
Ik wil je smeken om te blijven
Ik wil schreeuwen dat je moet gaan
Maar als je weg wilt lopen
Schreeuw ik je na dat je moet blijven staan.
Ik zou even in je armen,
heel even maar, heel kort
Dat je mijn gezicht optilt
en naar mijn tranen kijkt,
terwijl eigenlijk niemand die mag zien
Maar als ik je spreek zal ik doen
alsof het prima gaat, beter zelfs dan toen.
Laat wat van je horen