Stiekum wil ik t je vragen,
iets wat ik hoop en verlang,
maar mijn gevoel van binnen,
wordt dan zenuwachtig en bang.
Bang voor t antwoord,
zenuwachtig voor die zin,
je bent wel lief en aardig,
maar meer zit er niet in.
Waarom ben ik zo onzeker
en durf ik die vraag niet aan
kan ik je dan aankijken,
of moet ik je misschien laten gaan.
Ik wil dat je blijft
en dat je van me houd
dat je blij ben met me,
en me 100% vertrouwt.
Ik wordt gek bij t idee
je te moeten laten gaan,
jouw armen niet om me heen,
weer alleen te moeten staan.
Nee ik kan t echt niet,
kan t je niet vragen,
omdat ik zeker weet dat ik,
de teleurstelling niet kan dragen.
Ja ik hou van je!
Laat wat van je horen