Ik speel

Ik speel.
Volledige inzet van mijn emoties,
Het klinkt zacht, rustig, lieflijk.
Zwelt aan, heftige,
zware, diepe klanken
Emoties beheersen mijn gedachten
en vingers,
Beheersen mijn complete persoon
op die momenten,
Alleen ik, en die prachtige klanken die wegvliegen,
zonder ooit weer terug te komen.

Maar altijd op zoek naar iets,
Verlangen naar een stukje dat mist, dat ik mis.
Het blijft op een afstand
die ik net niet kan bereiken
Of iemand anders niet kan bereiken.

Pijnlijk, een fout die nooit meer hersteld kan worden.
Een golf van dingen die
gebeurd zijn overspoelt me,
Ik dreig te verdrinken,
verzwolgen door de vloed.
Zink weg, word door de stroom meegezogen,
Dieper, steeds verder en dieper.
Houd me vast aan dingen die grijpbaar zijn, realistisch.
Trek me omhoog aan de klanken
die me aanstaan.
Die voor mij ontstaan
en willen bestaan.
Herstel van de val,
maar het is een blijvend letsel.
De streken zijn verbogen,
de klanken veranderd.
Het spel verzwakt,
iedere maat wordt vervaagd
door die ene fout,
En daarmee,
door al die fouten uit het verleden.
Het lied wordt langzaamaan onvrijwillig uitgespeeld,
Mooie, prachtige klanken kunnen niks meer voor de melodieen betekenen.
Het sterft een langzame dood,
een pijnlijke dood.
Nog een laatste uithaal,
een laatste poging om gered te worden.
Tevergeefs.

Gestorven.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten