Ik schrik want dat meisje dat ben ik

In het raam zie ik een meisje zitten
De zon glanst door haar lange haren
en ze zit wat voor zich uit te staren
Ze lijkt machteloos
maar tegelijk ook boos
Alsof ze in de steek is gelaten
en haar kracht haar lichaam heeft verlaten
Alsof een luchtbel van haar heen is gevlogen
en haar langzaam heeft leeg gezogen
Uit haar ogen rolt een traan
haar oude leven lijkt zover van haar vandaan
Het lijkt of haar lichaam staakt
en de luchtbel steeds verder van haar verwijdert raakt
In haar ogen zie ik haar verdriet
want toegeven aan een beperkt leven dat wil ze niet
Ze lijkt zo ontzettend moe
maar vecht er tegen en geeft niet toe
Ik zie dat ze verder wil met haar leven
en niet aan de pijn en de vermoeidheid toe wil geven
In haar ogen zie de pijn van het gemis
omdat ze weet dat alles nu anders is
Ik kijk nog eens naar het meisje in het raam en schrik
want dat meisje, dat ben ik…