Ik luister naar de stem van sneeuw
spiegel mij in de weelde van ijs
jubel om sterren in jouw haar
en droom van de nacht
die komen gaat.
Het lijkt een toverwereld
vol geheimen
wij ontrafelen met
trage traagheid wat leven is
leggen ons zorgeloos te slapen
op een bed van glinstering.
Liefde is zich bezeren
en wonden verzachten
is woorden horen als uit kindermond
is alert zijn in onbezorgde uren
en weten dat vlinders
vleugels dragen.
Om elkaar te ontmoeten.
Is weten dat de winter ons
dichter bij elkaar brengt.
Laat wat van je horen