Ik kijk naar de rust en stilte

Ik zit hier in een kamer helemaal alleen.
Ik heb dit nodig.
Ik kijk naar de rust en de stilte om me heen.
Al het andere is overbodig.
Ik zie de stress, de druk en het verdriet.

Alles wat ik wil heb ik niet.
Alles wat ik heb verdien ik niet.
Alles wat ik zeg accepteren ze niet.

Ik zie de witte muur veranderen in zwart.
Maar dan toch een wit puntje, wat apart.
En al het zwart word opeens weer wit,
en ik zit.

Weer in de kamer helemaal alleen.
Maar de stilte om me heen.
Is overbodig.