Ik wil eerlijk tegen je kunnen zijn,
maar je moet me wel vertrouwen.
Ik wil niet meer leven met deze pijn,
gewoon stoppen met al het rouwen.
Het heeft nu wel lang genoeg geduurd,
zeven jaren lang.
Al die sombere gezichten in de buurt,
een kus op mijn.
Iemand die mij troosten zou,
eindelijk, dat werd tijd.
Iemand die ik vanaf het begin vertrouw,
ik wil zeggen dat het me spijt.
Hij is gekomen, de dag,
ik zeg nu vaarwel.
Nu hoor en zie ik nooit meer jou lach,
ik laat je nu achter in die kuil.
Er is nu iemand bij me,
iemand die, naar mijn gevoel, van me houdt.
Net zoals jij zei,
ik wel hem niet meer kwijt, voor geen goud.
Laat wat van je horen