Hun ware

Je blauwe ogen, Je bruine ogen,
Je groene ogen, Je grijze ogen.
Je lach,
Ik zal je ontmoeten,
Op de juiste tijd en dag.

Onze ogen zullen kijken,
Zoekend naar een fout,
Op het eerste zicht onvindbaar,
Misschien onzichtbaar.
Hopend dat perfectie standhoud.

Mijn gedachtes zullen niet langer afdwalen,
Geheel gericht op jou,
Lang gewacht, Maar gevonden,
Geen gedachtes als,
Waar blijf je nou?

Al snel zal het vanzelfsprekend voelen,
Maar niet geheel gewoon,
Je zou mij kunnen beschermen,
Een wens, een droom,
Maar toch zal ik wakker zijn.

En zo zal iedereen zoeken,
Naar de juiste man of vrouw,
Geen moeite om te zeggen,
Ik blijf je trouw,
Beloftes en valkuilen.

Maar wie je echt zal vinden,
Heeft vertrouwen,
Zal je nooit laten gaan,
Onvoorwaardelijk van je houden,
En voor altijd naast je staan.

Niet iedereen zal je vinden,
Maar wel gelijkwaardigheid,
Ze zullen zich ergens anders veilig voelen,
Willen dat ook niet kwijt,
Dus klampen ze zich vast.

Ze willen het zo graag hun ware noemen,
Mooi, niet realistisch ,
Maar wel het juiste woord.
Iets dat niet bij mij,
Maar uiteindelijk bij jou hoort.