Hij is waarlijk verrezen

De grijze grauwheid van de les
zware dofheid drukt mijn wezen
deze dag gaat nooit voorbij

Wanhopig zoek ik naar een reden
van bestaan – richt mijn gebeden
tot U – verhoor mij en verricht
Uw wonder, nú!!

En verdomd, daar valt zonder gêne
mijn blik in het bloesje van Marlène
Héél mijn wezen richt zich op
……
en ik weet: ik ben Uwe genade deelachtig
Is het docentschap niet soms prachtig?

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 6,00 Stemmen: 9

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten