Het zachte licht van het avondrood

Als het zachte licht
van ’t avondrood.
Bij het naderen van de nacht.
Haar stralen schijnt
op jouw gezicht.
Dan twinkelen jouw ogen zacht

Dan buig ik langzaam mijn gelaat
voorover naar je toe.
En als de zon dan ondergaat,
kus ik je teder op jouw lippen.
Jouw lippen zacht en warm.
Dan kus ik je en hoe.

Gevoel van liefde, oneindig groot
doorstroomt mijn hart,
als jij mijn kus aanvaardt.
Het flitst en bonst,
legt al mijn gevoelens bloot.
Maakt mijn gedachten zeer verward
dit was het wachten méér dan waard.

De zon verdwijnt
en het laatste licht,
dat langs de hemel schijnt.
Prangt voor de laatste maal die dag
haar schoonheid
op jouw gezicht.

Je lacht een lach
zo lief en zacht.
Zo teder telkens weer.
Ik dank de avond,
die jou bracht.
Het houden van
wordt telkens meer.

En als de zon dan onder is.
De sterrenpracht verschijnt.
Dan zien wij samen
naar omhoog
Naar al dat moois,
dat nooit verdwijnt
en onze liefde kan beamen.

De sterren staan voor ons garant
in schitterende pracht.
Tezamen met de zon en maan
gaan wij door ’t leven hand in hand.
Zij hebben ons bijeen gebracht
en zullen samen verder gaan.

Het avondrood dat is verdwenen.
Het donker van de nacht breekt aan
omsluit ons beiden met haar pracht.
Langzaam zijn wij opgestaan
en lopen arm in arm
daarheen,
waar onze toekomst wacht.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten