Het vuur in mij dat langzaam dooft

Gevangen in mijn gedachten,
Zo leeg en zo alleen,
Verdwijnen mijn krachten,
Vreselijk, omdat het zo ineens verdween,

Geen weg die ik ken,
Emoties die ik niet kan uiten,
Zo eenzaam als ik ben,
Zit ik toch een vrolijk liedje te fluiten,

Want toch is daar één straaltje licht in mij,
Het drukt mijn negatieve gevoelens aan de kant,
Het laat me lachen, maakt me blij,
Want jij bent het sprankje vuur in mij, dat nog brand..

Zonder jou had ik geen hoop meer,
Geen kracht, geen blijdschap,
Het doet me zo vreselijk zeer,
Als ik er per ongeluk iets stoms uit flap,

Dat is nooit mijn bedoeling,
Dan heeft mijn onzekerheid me in de hand,
Dan weet ik niets meer, of ik nu praat of zing,
Mijn onzekerheid dooft langzaam het vuur,
Het laatste vlammetje dat nog in mij brand…

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten