Het verborgen kind

Wanneer de bel van kleuren als een gouden bal
wegvloeit in een sjarletal
is het de kracht die het zoeken is
naar het juiste jaargetal
met de lente en de zomer warm en vol van energie
is de herfst allang voorbij en de winter ingetrede
met zijn zilveren vergezicht
is het het hart wat alleen de koude ziet.

Wanneer het hart dan steeds leger wordt
en radeloos bid tot God
is de gouden bel verdwenen
maar van zilver of double
en zal het kind diep verborgen
met liefde zachtjes fluisteren:
“ga astjeblieft weer met me mee”.

Zodat je het goud weer mag beleven
gegoten in een kleurenspel
en het hart opnieuw zal geven
genietend van een nieuw jaargetij
met de liefde aan zijn zij
om te zien het winterse vergezicht
met zijn prachtige zonnestralen
en het hart zal verwarmen
zodat het zal schitteren als een ster
in het oneindige hemel licht.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten