Als de snaren van een viool
bespeelt de wind
de takjes van het struikgewas
en zo lievelijk streelt ze
de mooie volle diep rode
verrukkelijke zoete rozen botteltjes.
Daar de wind waait
door het struikgewas
speelt ze met de bladeren
als een harmonich gekleurd orkest
door de bondgekleurde blaatjes
in ritme door de lucht.
De wervelwind oordend
de herfstbladeren
als een deken van een lievelijke
gestalte over de aarde neer
voor bescherming
aan al het kruipende leven
om daar alles aan te geven.
Ook de paddestoelen
schieten uit de grond
waar ze zo verlijdelijk
in tal van bond gekleurde
bladeren als groepjes zwammen
gelijken op hanenkammen.
Het zachte windtje fluistert
in het gehoor als een groot koor
tot alles bevroor
om de aarde te bewaken
nu is het stil.
Laat wat van je horen