Een masker op mijn gezicht
Als iemand vraagt laat
je jezelf eens zien,
weet ik daar geen antwoord op.
Dat masker zal voor altijd op blijven.
De kwetsbaarheid zal langzamerhand verdrijven.
Er zit een meisje,
die nog nooit niemand heeft gezien
En ikzelf probeer haar
zo mogelijk te ontzien.
In mijn hart is ze te vinden
Zal ze zich ooit in de
echte wereld binden?
Altijd maar iemand
anders proberen te zijn
Dat doet mezelf heel veel pijn
Als ik met iemand erover wil praten
Weet ik niet waar ik het masker moet laten.
Altijd maar die gekheid en die lach.
Ook al weet ik dat het anders kan.
Maar het meisje blijft voor altijd verstopt
Onder dat ene masker gepropt.
Wanneer moet ik de echte ik uiten?
Wanneer komt ze nou eens naar buiten?
Wanneer komen mensen het te weten?
Wanneer word het masker weggesmeten?
Er zal een moment komen,
Dat ze naar buiten komt gekropen
Dat de echte ik tevoorschijn komt
En dat de mens haar verwelkomt.
Laat wat van je horen