Het leven is een achtbaan.
Waar je inzit en niet meer uitkan.
Je maakt een lange rit in je eentje.
Soms denk je te veel na.
Om gek van te worden.
Dan zie je de keuzes.
De keuzes die je gemaakt hebt.
Je vraagt je af of ze goed waren.
Je denkt terug aan vroeger.
Met verdriet en ook met heimwee.
Je denkt aan nu.
En je baalt.
Het had zo mooi kunnen zijn.
Eenzaamheid overmeestert je.
Het gevoel is niet nieuw.
Maar went nooit.
Keuzes maak je.
Soms te snel.
Te veel nadenken kilt je.
Maar sturen is onmogelijk.
Al zou je het willen.
Het is een verhaal samengevat.
Te beknopt, maar het snijdt de juiste punten aan.
Het gaat om dat ene gevoel.
Dat je weer wilt krijgen.
Maar dat kan alleen door haar.
Ze is het.
En blijft het
En, en je weet dat je met pijn zonder haar kan.
Maar je wilt het niet.
Ik heb al weer nieuwe kaartjes
Voor de achtbaan.
Houdt het ooit op……
Laat wat van je horen