Het is weer Pasen

Het is weer Pasen.
We vieren de opstanding uit de dood,
er gaat verraad en lijden aan vooraf,
vaak vergeten we dat want het is toch feest.

Het is weer Pasen.
Op weg met de doornen kroon,
een kruis naar de plek waar,
de mensheid gered moet worden.
Tussen een mensenmassa door,
loopt Jezus zijn eenzame weg,
alleen een landarbeider
moest het kruis dragen.
Op de Schedelplaats werd Jezus,
door mensenhanden aan het kruis genageld.
Een enkeling liet een traan om Hem.
De duisternis was al ingevallen
toen Jezus de Geest gaf.
Hij werd in linnendoeken gewikkeld
en in een rotsgraf gelegd,
waar een zware steen voor werd gerold om het graf af te sluiten.

Het is weer Pasen.
De steen is weg,
het graf is leeg.
Hij die leeft is niet
meer onder de doden.
Zo is het Paasmorgen geworden.
De duisternis heeft
plaats gemaakt voor het Licht.
We vieren dat nu de dood is overwonnen,
er weer hoop op een
nieuwe toekomst is gegeven.

De zon gaat op en met
de zon ook de hoop,
maar als de zon weer onder is gegaan,
hebben wij die dag iets geleerd van onze zonden?
De bladeren aan de boom zijn al verkleurd.
Pasen is voorbij,
volgend jaar vieren we weer Pasen.