Gevecht

Ik ben woedend
Had toch nog dat sprankje hoop
Dat toch weer in me sloop
En met een bloedend hart
Vol tegenstrijdige gevoelens
Voel ik mij verward

Het is zo gemeen
Je bent pas halverwege
Dat besef je je terdege
Je prachtige tweeling
Zullen hun lieve moeder missen
Je leven is in het geding

Je geeft de strijd niet op
Je kansen zijn minimaal
Toch stel je de ander centraal
Interesse in andermans plezier
Vragen naar die ander
Met in jou de kanker, die vampier

Je optimisme houdt je staande
Je vecht terug met al je kracht
Weet dat er aan je wordt gedacht
Monique, je bent een voorbeeld voor iedereen
Je geest blijft onverzettelijk
De echte strijd voer je alleen