Gevangen in een wereld.
Van drukte en haast.
Dit bedrukkende gevoel.
Van vrij zijn met beperkingen.
Ik krijg het niet weg.
Waarom leven in een land.
Waar het gevoel heerst.
Dat je bekeken wordt door iedereen.
Dat je jezelf niet kunt zijn.
Alleen maar omdat er altijd iemand.
Over je schouder meekijkt.
Ik zou zo graag eens willen voelen.
Hoe het is om niets te moeten.
Gewoon even weg van hier.
Doen wat ik zelf wil.
Alle gedachten in mijn hoofd.
Ik laat ze vrij als vogels in de lucht.
Kon ik maar eeuwig blijven dromen.
Van dit gevoel wat ik altijd met me meeneem.
Laat wat van je horen