Gemengde gevoelens

Je zegt dat je me begrijpt.
Je knuffelt me, zo veel.
Maar waar liggen die grenzen?
Wat is het wat je van me wil?
Aan de ene kant vind je me aardig.
En ook best wel knap.
Maar zeg het dan in mijn gezicht!
Of is het gewoon een stomme grap?
Je zegt, ik wil niet met je mee.
Je komt alleen maar omdat het moet.
Hoor ik dan niet bij je vrienden?
Ben ik soms niet goed?
Achter me rug om zeg je lieve dingen.
Tegen mij doe je luchtig.
Soms neem je uitgebreid afscheid,
maar soms ook heel vluchtig.
Je laat me achter in die gedachten.
Eindeloze gemengde gevoelens.
Wil je me wel, wil je me niet?
Ben ik je vriendin eigenlijk wel?
Of doe je me toch verdriet?
Of is het zo dat je het gewoon niet ziet?