Als geluk is, dankbaar zijn met wat je hebt,
dan ben ik tevergeefs teleurgesteld;
omdat ik zoveel zegeningen vaak voorbij ga,
zoals gezondheid, onderdak, werk, en geld.
Als ik nu eens niet meer slechts voor mezelf zocht,
en het nemen eens verander in geven,
zou dat het zijn, het geluk,
waarnaar een ieder zoekt in het leven?
Als ik nu eens stil ging zitten,
en in rust en dankbaarheid overdacht,
al mijn zegeningen, en die eens ging tellen,
alle zegeningen die de Here me al heeft gebracht.
Toen deed ik mijn ogen open,
keek naar mijn lichaam, gaaf en gezond,
naar de zon aan de hemel,
en een mooie bloem, die vlak naast me stond.
Zou dat dan de oorzaak wezen,
dat ik soms zo ontevreden ben?
Dat ik voor zoveel kleine dingen,
nooit in mijn hart echt dankbaar ben…
Laat wat van je horen