Gedicht voor het kleintje

De dagen begin ik nu af te tellen,
Uit verveling ga ik mijn
vriendinnen maar weer eens bellen.
Zo onbereikbaar
maar toch heel dichtbij,
Een gek idee er groeit leven in mij.
Ik wordt weer moeder ja alweer,
Toch voelt het anders
als de vorige keer.
Van de dag die komen
gaat krijg ik het al benauwd.
Toch weet ik dat ik
al van dit kleine mensje houdt.
Het valt me allemaal
wat zwaarder dan ik dacht.
Maar zodra het voorbij is
weet ik dat het de pijn verzacht.
Iets moois zal komen in ons leven,
En zal een aanvulling
aan ons gezin geven.
Een klein wondertje
is wat het zal zijn.
Zo teer zo mooi
zo kwetsbaar en zo klein.
Nog even en dan kan ik
je in mijn armen sluiten,
Je vasthouden,
knuffelen en wandelen buiten.
Nog even geduld
en wachten op de dag.
Dat ik jou,
mijn kleintje in mijn
armen nemen mag.