Gedachten aan toen

Gedachten.
Gedachten aan toen.
Niet meer te vergeten.
Wil het niet meer weten.

Gedachten,
verwaarloosde klanken.
Klanken van woorden.
Overschreeuwd in verscheurde zinnen.
Leiddend tot Ruzie.

Wat toen gebroken is
nooit meer te repareren.
Met de vraag naar het verleden.
Waar ging het verkeerd.

Verkeerd, Bloeiend leven.
Na vele opties opgegeven.
Verkeerd. Veel te lang,
niet voor heel even.
Daar aan heb ik me bezeerd.

Bezeerd aan pijn die jij me gaf.
Zo groot in woorden.
In daden, laf.

Het water van gevoelens stroomde Toe, alleen het bezeren van maakte mij al moe.

Moe, geen trek, geen zin,
geen hoop, veel zorgen.
De zorgen van vandaag,
geen toekomst van morgen.

Morgen, een hoop een toekomst,
een vreemde gedachte,
maar als je morgen hebt bereikt,
hoef je niet meer
op het verleden te wachten.