Ooit waren wij samen,
Het heeft niet lang geduurd..
Toch blijf ik me schamen,
Dat mijn hart me nog elke dag naar jou toe stuurt.
Heb jij ooit echt om mij gegeven,
Zoals jij toen wel verkondigde.
Of is jou hart allang weggegeven,
En is dat waarom je steeds zondigde?
Nu hebben we nog vaak een samenzijn,
Maar anders dan voorheen.
Het is absoluut niet meer zo fijn,
Je wil er nu alleen nog overheen.
Ik heb je ooit beloofd dat k voor je vechten zou,
Maar snap je niet dat dat zo niet gaat?
Hoe graag ik t ook wil en wou,
Het is te laat, veelste laat.
Ik trek die andere vrouwen niet,
En hoop dat je tot bezinnen komt,
Ik doe mezelf nu alleen verdriet,
Want ik hoop nogsteeds dat je terug komt.
Ik heb je al eens gezegd dat k van je hou,
Je laten zien dat k bij je wil zijn.
Wist k toch maar wat jij wou,
Want wat je nu laat zien is alleen maar schijn.
Toe gun me één blik in je gedachten,
Laat daarin zien dat ik geduld moet hebben,
Dan zal ik zeker op je wachten,
En mijn gevoel niet laten wegebben.
Maar zoals t nu gaat moet ik kiezen,
Geduld hebben ondanks je lullige opmerkingen of je uit m’n hoofd zetten,
Want ik wil je helemaal niet verliezen,
Maar er komt een keer dat het op is, moet je maar opletten!
Laat wat van je horen