Ik hoorde eens in bloemendaal
een tulp met een roos toen praten
natuurlijk mooi in eigen bloementaal
en zo nieuwsgierig als ik ben
bleef ik er even sil bij staan
en hoorde dat de tulp toen sprak ;
Roos ik voel mij niet op mijn gemak
met omhelzen is het ook geen doen
ben moe en kom niet aan zoenen toe
het spijt me dat ik je het zeg
je bent voor mij een lijdensweg.
Het roosje sprak nog wat verlegen ;
in het leven zijn ons doorne gegeven
ben je daar dan doorheen gegaan
mag je tot zoenen over gaan.
Ps
Dat ik het u ook hier maar even zeg
bloementaal met diepgaande filosofie
vindt men langs de levens weg.
Laat wat van je horen