Hier breekt een rots de golven
waarin jij voorgoed verdween
mijn evenbeeld eeuwig bedolven
onder een hart van steen
in vlokken schuim stromen wij samen
naar het oneindig strand
en de wind schrijft onze namen
als onverbrekelijke band
laat mij uit je schaduw treden
en zie dat ik de zon weerkaats
om de allerergste reden
op de allerbeste plaats.
Laat wat van je horen