Eenzaamheid ouderen

Je zorgde voor je kinderen,
je man of vrouw.
Je cijferde weg,
die dingen die jij wou.
Werken, werken werken,
je hele leven lang.
En nu dan steeds die stilte…
het maakt je zo bang.

Man of vrouw misschien overleden.
Ook het werk is niet meer
en de kinderen…
ach die komen wel een keer..

Feestdagen, hoe kom je ze door?
Al die vrolijke verhalen om je heen.
Wie zet jou op het goede spoor?
Waar mag jouw weg heen leiden?
Wie zal je, uit deze eenzaamheid bevrijden?

Als leidster kan ik niet alles wegnemen,
Ik bied een luisterend oor,
laat iemand wenen.
Soms kom je heel dichtbij iemands gevoel.
Al troostend bereik je een doel.

Het doet mij wederom beseffen,
de waarde van mijn vak.
Steeds zoekend naar wat nodig
is voor die ander,
Als in een hoge boom…
springend…van tak tot tak.