Een vorm van beminnen

Ik geef je een rode roos,
een vorm van beminnen,
de rede waarom ik die voor jou koos,
zit heel diep van binnen.

Ik fluister je lieve woorden toe,
een vorm van beminnen,
je wordt ze ook nooit moe,
het zijn geen elle-lange zinnen.

Ik raak je langzaam aan,
een vorm van beminnen
ik wil je niet meer laten gaan,
wat zou ik zonder jou nog moeten beginnen.

Ik kus je warme lippen teder,
een vorm van beminnen,
bij iedere aanraking gebeurt dat weder,
zonder je enig moment te bezinnen.

Een geschenk, woorden,
strelingen en kussen,
mijn liefde voor jou hiermee getoond,
Je raakt er aan gewend intussen
Maar ik voel ook wel dat ik word beloond.