Op mijn netvlies
Staat een meisje
Dat ik nog nooit heb ontmoet
Hoe moeilijk kan het zijn
Voor iemand te dichten
Waarvan ik niet weet
Hoe ze haar tanden poetst?
Ze laat een voetafdruk
Achter op mijn ziel
Aardig, slim maar vooral leuk
Alles waarvoor ik viel
Kende ik je maar
Mijmer ik nu
Nu moet ik maar vertrouwen
Op m’n instincten en bovenal
Mijn talenten
Of is dat cru?
Maar mijn verlangen
Je te kennen
Is een leugen
Want zoals jij leeft
Leef je in mijn geheugen
Dat wil ik graag zo houden
Er valt toch niets te winnen
Want alleen zo
Kan ik je beminnen.
Laat wat van je horen