Ze had zo’n hoop op beter worden
Haar vertrouwen was zo groot
Want mama ging nog voor het leven Haar mond sprak nooit het woordje dood
Ze hield nog zoveel van het leven
Zoveel van heel haar kinderschaar
Ze had elf kind’ren leven gegeven
Het weduwschap te vroeg voor haar
Nu lag ze geveld door slokdarmkanker
Een ziekte waar je ’t niet van wint
We hebben veel, heelveel gebeden
en haar zo vrees’lijk veel bemind
Ze was een parel in God’s handen
Die Hij terug wou op Zijn tijd
En deze tijd was aangebroken…
Ik huil,want wij zijn ons moeder kwijt
Laat wat van je horen