Zo vrij als een vogel
Het nest verlaten voor het
pad naar en nieuw bestaan
Gevlucht voor eeuwenoude melodieën,
die het hart niet meer wil verstaan
Op zoek naar de streling van de wind,
die het innerlijke beleid vervoert naar een rechtvaardig bewind
Een aangenaam gevoel van vrijheid
Een zachte, warme zucht,
en verdorven dromen die
vervagen in de lucht
Doch, de ziel nog
zo kwetsbaar
als een ongerijpte vrucht
In vervoering rakend..
Gaandeweg de bekende
blokkades tegemoet
De val in een isolatie
verstikt het hopen,
en gekooid als een vlieg in een glazen bol verhindert
het mijn weder lopen
Het boek is dicht en
het hoofdstuk nog niet afgesloten
Want de muren zijn gebouwd
en de grenzen zijn gesloten
Ook al zijn de vleugels vrij
om nieuwe plaatsen te bezitten
Wat hecht zich aan waarde als
er daar geen thuis valt te stichten?
Ik wil niet meer verliezen,
en ook niet meer verkroppen
Maar hoe is de weg terug als
ik mijn vertrouwde truc mezelf
niet meer kan verkopen?
Laat wat van je horen