Duizenden vragen

Dramen gesloten
De gordijnen dicht
Toch is er wind
Toch is er licht
Ik opende mijn ogen
Het leek alsof er iemand me kneep
Ik schudde mijn hoofd
Was er dan niets wat ik begreep
Hoe kan er wind zijn
Licht in de duisternis?
Hoe kan ik iemand me voelen knijpen
Als er helemaal niemand is?
Duizende vragen
Dwaalde door mijn hoofd
Duizenden vragen
Die mijn licht hadden gedoofd
Ik wankelde een beetje
Plotseling viel ik op de grond
Mijn ogen gesloten
Ik wist dat het niet bestond
Duizenden onbeantwoorde vragen
Zette mij op slot
Want al die vragen
Maakte mijn leven kapot
Ik dacht er te veel over na
Aan die duizend vragen
Ik kon er niet meer tegen
Hoe ze aan mijn leven knagen
Ik zette het van me af
Ik hield er nu mee op
Ik wou zo niet meer leven
Ik zette het nu eindelijk op stop
Ik denk nu aan mijn vrienden
Tijd was nu voorbij gegaan
Voor mij geen Duizenden vragen
Het was met mij gedaan