Twee druppels uit verschillende wolken neergedaald
ieder voor zich enigszins afgedwaald
elkaars pad kruisend zonder weet
harten werkend als een magneet
de zielen trokken mekaar aan
ook al was het niet toegestaan
een versmelting was nabij
en plots alles ook weer voorbij
een plons in het wateroppervlak
de rimpeling ervaren als ongemak
terwijl de opspat zo goed aanvoelde
als een positief gehersenspoelde
maar met een negatieve lading eromheen
die dwong de druppels weer uiteen
edoch de herinnering volhard
fictief versmolten tot één hart.
Laat wat van je horen