Doolhof

Rome, stad van de herfst
heeft eindelijk rust.
Terwijl de rest van de wereld
in oorlog en woede is
Rijden de auto’s langzaam
voorbij zonder enige lust
Ik zit voor het raam,
denkend aan wat ik mis

Liefde in de eenzaamheid
van het bestaan.
Zal het mij ooit vinden
of blijft het bij verlangen.
In zijn doolhof heb
ik nog een lange weg te gaan
Met zijn eindeloze rijen
van lange liefdeloze gangen.