Die verschrikkelijke ziekte

Die verschrikkelijke ziekte
Je voelt al een paar weken een knobbeltje in je borst
En weet weer waarom je
niet naar de dokter dorst
Ja je vermoed het al heel lang
En dat vermoeden maakt je bang
Maar je gaat,
en je hoort hem jou verzoeken
Mevrouw, laat u zich
maar verder onderzoeken
Dan ga je door die hele molen heen
Maar jij, je wist het al meteen
En na een week dan valt het vonnis
Waarvan jij allang de uitslag wist
Die borst, dat stukje van jou,
dat moet eraf
Je wist het al, maar toch sta je paf
Dus nu gaat de hel beginnen
Zal je dit gevecht echt overwinnen
Opereren, chemo en bestralen
Zal je die eindstreep
met een goed gevoel behalen
En kan je jezelf dan
in de spiegel zien staan
Je hebt, zo je weet,
nog een lange weg te gaan
Maar je slaat je er doorheen,
dat vind ik zo knap
En neemt steeds weer met
goede moed de volgende stap
Met zelfspot weet je de
touwtjes in handen te houden
En met liefde van je gezin weer nieuwe hoop op te bouwen
Iedere keer als ik je zie
sta ik weer paf
Lieve meid, mijn petje af.