Nog ben ik dankbaar
dat moeder mij liet begaan:
het bont van haar mouw
waarmee ik mij zoethield
onder de preek
dat aaibare zachte
dat boog en uiteenweek
nog voel ik het onder mijn vingers
nog zie ik die spelende hand
nu al zo oud en grauw en gerimpeld
Laat wat van je horen