Waar zijn mijn gedachten?
denken lukt niet meer,
al die tijd lopen smachten,
keer op keer.
Hoe hard ik ook mijn best doe,
denken lukt niet meer,
Ik was toen al zo moe,
en het deed ook al zo’n zeer.
Ik wou het je vertellen,
mijn borstkas ging op en neer,
maar toen ik voor je stond,
denken lukte niet meer.
Je keek me aan en lachte lief,
je stond zo dicht bij me,
je ogen waren zo actief,
Maar denken lukte niet meer.
Mijn benen trilden maar mijn hoofd bleef stil,
mijn ogen maar gericht op één ding.
Je blik was ineens heel leeg en kil,
Tot je ervandoor ging.
Ik heb het nooit kunnen zeggen,
maar zo graag gewild,
ik had het briefje naast je moeten neerleggen,
en dan had ik eindelijk ‘ik hou van je’ naar je gegild.
Laat wat van je horen