De wolf in een schaapsvel

Gister
deed je nog gewoon
Vandaag
zie je me aan voor
een bruine boon
Je lijkt lief
Met je leuke lach
En je goede woorden
Maar in werkelijkheid
Weet je precies hoe je
iemands hart moet doorboren
Je kwetste me
Je lieve lach werd gemeen
Maar toch
Ik keek dwars door je heen
Ik zag je
Vanbinnen huilen
om de puinhoop die
je hebt gemaakt
Je trots
Stond vast
Als een rots
Maar die zelfde trots
Heb ik geraakt
Gister
Toen je naar me keek
Heb ik ‘m gekraakt
Nu ben je niets meer
Je woorden zijn weg
Je verstand ben je kwijt
Je weet je geen
houding te geven
Maar je geeft je
er niet aan over
Dus gedraag je je maar
Als een wolf
in een schaapsvel,
Of toch maar
Als een schaap
in een wolfsvel?