Als een drenkeling in de zee
Ging ik met je mee
Ik verdronk bijna in mijn
Tranen van verdriet
Plots verscheen daar jouw helpende hand
Ik was net op tijd in veilige armen beland
Ik kon tenminste ergens heen
En voelde me toen niet meer zo alleen
We zwommen samen door de wilde zee
We deden het samen,niet alleen
Langzaam kwam ik weer een beetje vrij,
Kon ik verder en zette mijn angsten opzij
Nu zwem ik zelfstandig door de wilde zee
De kust zie ik nog niet
Maar ik ben wel tevree…
Martine,
Zonder jouw helpende hand
Was ik verdronken in de wilde zee
Maar nu…nu kan ik het weer aan
Ik zal er helemaal voor gaan
En eens zal ik de kust bereiken!
Laat wat van je horen