De Wereld Vol

De Wereld vol liefde en pijn.
Verdriet om mensen die
er niet meer zijn.
Afgezonderd van iedereen,
in een duister verborgen hoekje.
In de stilte hoor ik stemmen,
stemmen die over mij praten..
Woedend van verdriet
gooi ik een boekje.
Zachtjes rollen de tranen
over mijn blozende wangen,
daarna over mijn tedere lippen..
mijn fonkelende ogen kleuren opeens van m’n tranen opvallend bloedrood.geruisloos
in het duistere verborgen hoekje,
wacht ik afgezonderd
en helemaal alleen
op mijn kille dood..