Iemand kwam mij storen,
en nu is de tijd verloren.
Ik weet niet hoe het komt,
mijn woorden werden verstompt.
Door je mooie ogen en lieve lach,
toen ik jou voor het eerst zag.
Ik ben er niet bij met mijn hoofd,
ik zag jou en stond als verdoofd.
Aan de grond genageld stond ik daar,
ik ben de tijd verloren,
dat is waar…
Laat wat van je horen